Jubilarissen

Afgelopen donderdag, 17 januari 2019, zijn op de bijzondere ledenvergadering onze jubilarissen gehuldigd. Onze jubilarissen met een lidmaatschapsperiode van 25 jaar kregen een eervolle vermelding. Dit waren:

* Hans Bloemen;

* John Heijsterman;

* Elco Elders.

Leden met 40 en 50 jaar werden gehuldigd en werden toegesproken door onze voorzitter Arthur Baudet. Onze 40-jarige kregen een mooi ballpoint met inscriptie en onze 50-jarige kregen een speldje en een fraaie bos bloemen. En dan natuurlijk een hartelijk applaus van de aanwezige leden. En nu iets meer over onze jubilarissen:

40 jaar

Egbert Moors

Als echte St. Agathase jongen met een vader die actief was in VCA 1, moest Egbert natuurlijk ook lid worden bij VCA en dat werd hij 8 jarige leeftijd. In die tijd de minimum leeftijd om te mogen gaan voetballen. Samen met zijn vriendjes begon Egbert zijn talenten te ontplooien als hardwerkende snelle verdediger die een stevige tackle nooit schuwde.

Egbert’s hoogtepunt werd al vroeg bereikt: het ongeslagen kampioenschap in de C1 behaald. Na de jeugd trokken bijna alle seniorenelftallen aan deze talentvolle verdediger. Egbert had vanuit de A-jeugd al eens geroken aan het eerste elftal, maar tot een echte doorbraak kwam het helaas nooit, mede door een aantal vervelende blessures.

Egbert vond na een aantal jaren zijn plek bij VCA 3 (beter bekend als het Driem-tiem), eerst als speler, daarna als keeper, maar uiteindelijk als leider toen de blessures de overhand kregen.

Egbert regelde jaar op jaar alles voor dit team en stond elke zondagochtend voor de jongens klaar totdat de meeste jongens van het team de overstap maakten naar de zaterdag-veteranen. Voor Egbert het moment om te gaan genieten van zijn voetbalpensioen. VCA maakt echter nog steeds regelmatig dankbaar gebruik van Egbert’s technische vaardigheden als het nodig is!

Mark van Tilburg

Tegelijk met Egbert meldde ook Mark zich in 1978 aan bij VCA, samen doorliepen ze alle jeugdteams, met dezelfde hoogte- en dieptepunten. Na de A-jeugd sloot Mark echter aan bij de selectie waar hij, mede door de enthousiaste trainingen van Joop Heinstra, uitgroeide tot een vaste waarde in VCA 1.

Alle trainers waren het eigenlijk wel over één ding eens: Mark’s kwaliteiten kwamen het beste tot zijn recht op de positie van voorstopper, deze positie heeft hij dan ook ruim 10 jaar in het eerste bekleed, waarbij hij uitgroeide tot de schrik van vele spitsen in de omgeving die regelmatig de knieën van Mark in hun rug gevoeld hebben. Door zijn optredens op het voetbalveld heeft hij de bijnaam “Knoest” verdiend, een bijnaam die hij jarenlang met ere bekleed heeft.

Helaas hebben blessures ook een einde gemaakt aan Mark’s carrière.

50 jaar

Riny Moors

Wij denken dat Riny zich bij VCA heeft aangemeld zodra hij bij zijn Jozefien kwam wonen in St. Agatha vanuit het “grote” Cuijk. Riny is in het begin vele jaren actief geweest in VCA 1, met als hoogtepunt uiteraard het kampioenschap in de 2e klasse dat behaald werd tegen Helmondia!

Helaas volgden direct daarna ook enkele degradaties, voordat Riny afscheid nam van het eerste elftal. Het werd fysiek allemaal een beetje lastiger. Riny heeft de minder worden fysieke capaciteiten steeds meer gecompenseerd met het “coachen” van alle andere aanwezigen op het voetbalveld, zowel zijn medespelers, tegenstanders als de scheidsrechter werden in toenemende mate van passend advies voorzien.

Tegen de tijd dat Riny het veteranenteam bereikte, vond hij hierin echter een behoorlijk aantal evenknieën zodat de wedstrijden van de veteranen in die tijd de amusementswaarde van de pronkzitting aardig benaderden. Naast zelf actief spelen, is Riny ook nog jaren actief geweest als trainer/coach bij de teams van zijn zoons Egbert en Arno. De laatste jaren zien we Riny helaas iets minder op het voetbalveld.

Gerrit Graat

Ook Gerrit kwam einde 60-er jaren samen met Doortje in St. Agatha wonen na in Oeffelt opgegroeid te zijn. Van Gerrit’s prestaties op het veld is helaas niet zo heel veel meer terug te vinden in de VCA-archieven, we herinneren ons nog een aantal jaren bij de veteranen, waarbij we denken dat de hoogtepunten vooral in de derde helft plaatsvonden (of niet Gerrit….?). Maar Gerrit mogen we, naast het feit dat hij 50 jarig lid is, wel huldigen voor het feit dat hij wel ook ongeveer even lang supporter is van VCA. Zowel langs de lijn als in de kantine is Gerrit al die jaren een graag geziene gast geweest, daarnaast heeft Gerrit ook vele jaren een steentje bijgedragen in de kantine achter de tap.